Zonnig
Gereden 370km
Toen we vanochtend vertrokken hebben we een klein stukje van de Route 66 meegepakt. Maar deze weg is niets anders dan ander highways. Alleen de naam is nog maar over van deze moeder van Amerika's highway.
Onderweg naar de Grand Canyon hebben we bij de McDonalds kennis gemaakt van iets wat niet in het Nederlandse assortiment zit, nml ananas/mango smooties. Toen we buiten hiervan zaten te genieten kwam er een boevenwagen met gevangenen erin aan. Op het busje stond groot aangegeven, "prisoner transport stay back 50 feet".
's Middags kwamen we aan bij het Gran Canyon National Park. Je kunt aan de drukte zien dat dit park wereldberoemd is. Veel mensen waren hier op de "south rim" van de canyon aan het genieten. Er waren zelfs durfals die op het randje gingen staan om die speciale foto te maken. Ook zagen we nog een bosbrand op de andere kant van de canyon.
Na een korte verkenning van de canyon bij het visitor centre zijn we met de shuttle bus naar het meest westelijke punt gegaan, Hermits Rest. Het liep al tegen zonsondergang, vandaag om 19:45, toen we met de shuttle bus terugkeerden naar het visitor centre. Overal waren mensen aan het wachten op de zonsondergang. Toen eenmaal de zon was ondergegaan kleurde de lucht mooi oranje en de canyon was veel beter te zien dan met het volle zonlicht. Nu waren er geen harde schaduwen meer.
Het is maar goed dat we het hotel van tevoren hadden gereserveerd. Alle kamers waren volgeboekt. Arme mensen die niet een reservatie hadden. Nu gaan we lekker slapen om morgen nog eens naar de canyon te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten