zondag 7 augustus 2011

Weer Thuis

Temperatuur 74F 23C
Zonnig
Gereden 128km



De laatste dag moest de auto weer worden ingeleverd bij Alamo. Omdat het een kort ritje was en we pas om een uur of een, half 2 op het vliegveld hoefden te zijn, zijn we via de kustweg via Malibu en Santa Monica gereden. Hier waren erg veel mensen op hun vrije zaterdag bezig met surfen in de golven. Wat ook opviel was dat de huizen letterlijk aan zee staan. Op palen enkele meters erboven.

Na het inleveren van de auto met de shuttle bus naar het vliegveld gegaan om daar te wachten op het aan boord gaan van het vliegtuig. Niek en Anne hebben nog eerst wat gegeten omdat ze het vliegtuig voedsel niet lusten. Deze keer was het inderdaad niet te pruimen, wat een ramp.

De vlucht verliep voorspoedig en zoals wel vaker voelde Anne zich op het laatste stukje van de vlucht niet lekker. Ook tijdens het wachten in Londen en op de vlucht naar Amsterdam was haar maag van streek. Eenmaal thuis klaarde het wat op en na een goede nachtrust is dit probleem ook weer opgelost.

Wat opviel tijdens onze rondreis door Amerika was dat er ontzettend veel Europeanen waren. Veel Fransen, Duitsers en Nederlanders.

We hebben genoten en zullen nog vaak terugdenken aan deze fantastische ervaring.




vrijdag 5 augustus 2011

Dag 27: Six Flags Magic Mountain

Temperatuur 84F 29C
Zonnig
Gereden 0km

Vanmorgen vanuit het hotel naar het Six Flags park gelopen. Voordat je het park in mocht moest je door een metaal detector. Bingo, het zakmes om een appeltje te schillen mocht niet mee naar binnen. Dus deze maar ergens buiten de ingang veilig gesteld, nml de kurkentrekker van het zakmes ergens in een boom gedraaid op een rustig plekje in de bosjes. Zo nu konden we naar binnen. Bingo (2), er mocht geen etenswaar mee naar binnen. Alleen fruit en water. Wij hadden de tas volgepropt met croissants, koekjes, chips, bretsels en cola. Eigenlijk moesten we dat ter plekken weggooien maar met een smoes dat een van ons een voedsel allergie had, kregen we een speciale stikker op onze rugzak met "MEDICAL APPROVAL" erop en mocht alles mee naar binnen.

Zoals gewoonlijk voor fervente pretpark bezoekers, helemaal naar achteren gelopen om daar met de attracties te beginnen. Nu moet je weten dat Six Flags Magic Mountain hoofdzakelijk bestaat uit achtbanen. In totaal staan er 18. De andere attracties zijn van zo een lage kwaliteit dat we daar niet in zijn geweest. De enige niet achtbaan attractie die we gedaan hebben was de uitkijktoren.

We hebben vandaag een aantal nieuwe types achtbanen gedaan. Zoals een achtbaan waarin je staat en een waarin de karretjes naast de baan hangen en afhankelijk van de positie van de trein een andere kant op worden bewogen. Dan weer lig je op je rug, dan weer hang je voorover. Ook hebben we de langste vliegende achtbaan gedaan. Dit type hadden we in Engeland al een keer gedaan maar daar was het een kort baantje, hier staat de langste van de wereld. Verder hebben we Superman Escape from Krypon gedaan. Hierin ga je eerst horizontaal om daarna 90 graden de lucht in te gaan. Het karretje haalt bij de lancering een snelheid van meer dan 160 km/h. Zo hard hadden wij nog niet meegemaakt in een achtbaan. Het geluid klonk als een overvliegende straaljager.

Het was warm in de zon en de wachtrijen waren lang. Dit komt doordat Six Flags de onhebbelijkheid heeft dat de mensen voor een aardig bedrag een zgn "Flash Pass" kunnen kopen. Hiermee hebben ze te alle tijden voorrang bij de attracties. Prijzen voor zo een pas lopen op tot over de 100 dollar per stuk bovenop de entreeprijs. Maar gezien het lange wachten wat de normale bezoekers moesten doen, waren er genoeg die het geld ervoor over hadden. Overal in de wachtrijen waren nevel installaties aanwezig om voor enige verkoeling te zorgen. Dit was voor sommige mensen niet voldoende en gingen van hun stokkie.

De achtbaanteller voor Niek en Sonja stond op het eind van de dag op 10, Nico 7 en Anne 6.

Nu de koffers herordenen voor de terugreis morgen. Elke koffer moet onder de 23 kg blijven en dat is knap lastig zonder weegschaal. Het elektronisch inchecken is al gebeurd, de boarding passen zijn geprint. We are going home!










donderdag 4 augustus 2011

Dag 26: Santa Barbara

Temperatuur: 74F 23C
Zonnig
Gereden 148 km



Vanochtend eerst uitgeslapen omdat we toch niet zo ver hoefden te rijden. Voordeel van het uitslapen is dat we direct een tafel met stoelen hebben om te zitten voor de "included breakfast", omdat de meeste mensen zijn vertrokken. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar Santa Barbara.

Daar hebben we een vierpersoonsfiets gehuurd en zijn we langs de boulevard gefietst, scheelt een hoop lopen. We kwamen er een hoop zwervers tegen en andere markante personen. Zoals een man met een busje vol geplakt met mini figuurtjes. Hij leefde van de tips (fooi) die hij kreeg van bewonderaars.

We zijn met het elektrische trammetje naar Downtown Santa Barbara gegaan. Het centrum is na de aardbeving van 1925 helemaal opnieuw opgebouwd. Dit alles volgens regels die een mediterrane bouwstijl voorschreven. Om het 225 jarig bestaan van de missiepost Santa Barbara te vieren werden er de Old Spanish Days Fiesta gehouden. Overal werden eieren verkocht waar confetti in zit. Deze konden dan boven iemands hoofd worden kapot gebroken om ze zo geluk te wensen.

Later zijn we nog de pier op gelopen, waar men kon vissen en zijn vis schoon kon maken. Een van de visser had 2,5 uur gevist en had een halve emmer makreel gevangen. Deze was hij daar ter plekken aan het schoonmaken. De resten waren een makkelijk maaltje voor de pelikanen.

Vanuit Santa Barbara doorgereden naar Valencia, alwaar het pretpark Six Flags Magic Mountain zich bevindt. Dit staat voor morgen op het programma en de grootste wens van Niek en Anne om dit park te gaan bezoeken. Ons hotel bevindt zich dicht bij het park. Zij maken nog snel even gebruik van het zwembad en dan naar bed.











woensdag 3 augustus 2011

Dag 25: San Simeon - Hearst Castle - Solvang

Temperatuur 76F 24C
Zonnig
Gereden 251km



Vanmorgen naar Hearst Castle geweest. William Hearst was een media tycoon in het begin van de 20e eeuw. Hij was rijk geworden door een kranten en film emperium op te bouwen. Zeg maar de John de Mol variant van toen.

In de jaren 1922 tot 1947 is er aan het huis gebouwd. Het werd gebruikt als een soort "Villa Velderhoff". Belangrijke of bekende personen werden door William Hearst op dit landhuis uitgenodigd om een paar leuke dagen te hebben. Het landgoed omvatte o.a. Casa Grande met 115 kamers, binnen- en buitenzwembaden, een filmzaal, een dierentuin en tennisbanen. Enkele beroemdheden die op het kasteel zijn geweest zijn Charlie Chaplin, Clark Gable, Charles Lindgergh, Franklin Roosevelt en Winston Churchill.

Daarna via de wijnstreek ten noorden van Santa Barbara en Los Padres National Forest gereden naar Solvang. Dit is een Deens aandoend stadje die in 1911 is gesticht door Deense emigranten. Wat opvalt hier in deze regio is het grote aantal Rabobanken hier. Sylvia, als je wilt is hier ook nog wel werk voor je.

Vanavond voor het eerst na het eten "doggy bag" meegekregen omdat Anne niet alles op kon. Het diner bestond nml niet alleen uit een voor en hoofdgerecht maar ook nog eens op taart na. Dit was te veel van het goede. Toen de serveerster dit zag was de eerste vraag die ze stelde: "Do you need a bag for that?". Normaal beantwoorden we die altijd negatief maar het taartje was heerlijk dus hebben we het meegevraagd. Netjes ingepakt in zakje met een doosje voor het taartje, vorkjes en servetten.














dinsdag 2 augustus 2011

Dag 24: San Simeon

Temperatuur 67F 19C
Zonnig
Gereden 354km



Vanmorgen via silicon valley, het geboorte gebied van de chip en de computer, richting een outlet shopping mall gereden. Er moesten nog een paar Vans schoenen gekocht worden. En omdat het tweede paar voor de helft van het geld waren, maar meteen twee paar gekocht. Dat brengt de teller voor Vans schoenen deze vakantie op 4 paar.

Daarna via highway nummer 1 richting ons volgende hotel gereden. De weg ging langs de kust met de Grote Oceaan. Dan weer zagen we de oceaan ver in de diepte liggen, dan hadden we hem weer op ooghoogte. Dit ging zo 150km door. Een prachtig landschap met veel groen en bloeiende bloemen. Bij point Piedras Blancas zagen we een drukte van jewelste. Het blijkt dat hier een kolonie zeeolifanten hun vaste rustplaats heeft. Op het moment dat wij er waren lagen er ongeveer 50 zeeolifanten een zonnebad te nemen.

Nu zijn we in San Simeon, dicht aan de oceaan. We gaan eerst lekker eten en daarna maar eens een strandwandeling doen.