Zonnig
Gereden 180km
Bij binnenkomst van het Yosemite National Park stond er een file. Degene met een jaarkaart werden uit de rij gehaald en mochten doorrijden. Gelukkig hadden wij zo'n kaart.
We reden over de Tioga pas, deze is van november tot half mei gesloten vanwege sneeuw. Onderweg regelmatig nog sneeuwresten gezien die overal langs de weg lagen en dat bij 27 graden volle zon. Kun je nagaan hoeveel sneeuw er in de winter valt hier.
Heerlijk geluncht bij de Yosemite creek. Hier waren picknick bankjes onder de bomen en aan de creek. Overal kun je zien dat er veel water stroomt hier als de sneeuw begint te smelten. Overal ontwortelde bomen en grote stenen in de creek. Anne dacht op een gegeven moment een bever te zien, bleek het een marmot te zijn. Als je de Yosemite creek te voet zou volgden dan zou je uitkomen aan de bovenkant van de Yosemite waterval. Deze waterval stort vanaf 740 meter naar beneden. Beneden in het dal heb je een prachtig uitzicht op dit natuur geweld.
Toen we doorreden naar het dal merkten we al dat het druk was. Overal langs de kant stonden auto's geparkeerd. We konden nog net onze auto kwijt om zodoende gebruik te maken van de shuttle bus van het park. Vandaar zijn we naar het visitors center gegaan om daarna door te gaan naar de onderkant van de Yosemite waterval. Een erg leuk gezicht om te zien.
Op de weg naar ons hotel nog even gestopt bij "Tunnel view". Daar enkele foto's gemaakt van het punt waar het park bekend om is, de bergen El Capitain, Half Dome en de Bridalveil waterval temidden van groene naaldbomen.
De weg naar ons hotel was nog 1 uur klimmen en afdalen door veel kronkelige bochten. Anne werd op een gegeven moment misselijk en mocht voorin zitten. Dit hielp wel een beetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten